Motyw przemijania powraca w baroku jako najważniejsze doświadczenie życiowe człowieka. Uczniowie czytali różne teksty z motywem vanitas, np. sonety Mikołaja Sępa Szarzyńskiego czy też „Krótkość żywota” Daniela Naborowskiego. Oglądali obrazy, w których wiele było elementów symbolicznych. Barokowi pisarze i malarze lubili operować uniwersalnym kodem, aby ukazać niepewność i ulotność ludzkiej egzystencji. Na ten kod składały się też symbole: kwiaty symbolizowały piękno, ale też nietrwałość, zegary, klepsydry – nieuchronny upływ czasu itp.
Na koniec wędrówki po baroku uczniowie klas IIb i IId (4l), mając świadomość, czym jest idea vanitas, wykonywali zdjęcia. Następnie podczas lekcji każdy jednym zdaniem przedstawiał swoją pracę, a wszyscy po wysłuchaniu i obejrzeniu fotografii głosowali na najlepszą według nich.
Temat ten sam, a realizacji tyle ilu uczniów. Ważne, że z pracy zadowoleni uczniowie i nauczycielka😊.
Autorka: Iwona Baldy
